صبا ویژن
طنیــن یـاس
منوی اصلی
مطالب پیشین
وصیت شهدا
وصیت شهدا
لینک دوستان
آمار وبلاگ
  • بازدید امروز : 3
  • بازدید دیروز : 4
  • کل بازدید : 112231
  • تعداد کل یاد داشت ها : 92
  • آخرین بازدید : 103/2/1    ساعت : 10:5 ص
شهید محمود کاوه، فرمانده لشکر 155 ویژه شهدا، به سال 1340 در شهر مشهد به دنیا آمد. پدر محمود از کسبه مشهدی و اصلیتش از دهستان بیهود توابع قاین بود. روزی که جنگ شروع شد، کاوه یک پاسدار 19 ساله بود اما 3سال بعد فرماندهی یکی از کلیدی ترین یگان های سپاه پاسداران در جبهه های غرب، موسوم به تیپ ویژه شهدا به او واگذار شد. نگرش نظامی خارق العاده محمود کاوه ، چنان او را شاخص نمود که در مدت کوتاهی، تیپ تحت امر وی به لشگر ارتقا پیدا کرد.
 سرانجام کاوه به تاریخ 10 شهریور 1365 در منطقه عمومی حاج عمران برروی قله 2519 مورد اصابت ترکش گلوله خمپاره قرار گرفت و درسن 25 سالگی به شهادت رسید.
از محمود کاوه دختری 2 ساله به نام «زهرا» به یادگار ماند که عکس زیر مربوط به او می باشد. زهرا کاوه لباس پدر را به تن کرده است تا نشان دهد راه پدرش را ادامه خواهد داد.
                   روحمان با یادش شاد


 
زهرا، دختر شهید محمود کاوه











نوشته شده توسط : مرضیه علی بیگی بنی

      
قرآن در آیات پایانی سوره تحریم برای مؤمنان و کفار به چند زن مثل
می زند. شرح این مثال ها و اینکه این زنان چه کسانی بودند جالب است.
در چند جای قرآن خدا از زنان صحبت به میان آورده است.
 
کوثر (حضرت زهرا سلام الله علیها)،
حضرت مریم (س)،
آسیه (س) همسر فرعون،
ملکه سبا،
همسر ابراهیم (ع)،
همسر عزیز مصر،
همسر لوط،
همسر نوح و ...

حتی در قرآن سوره ای به نام یک زن وجود دارد. سوره مبارکه "مریم".

خداوند در آیات پایانی سوره تحریم چهار زن را برای کافران و مومنان مثال می زند. برای کفار همسر نوح و لوط (علیهم السلام) و برای مومنان همسر فرعون و حضرت مریم.

ابتدا می فرماید: "ضرَب اللَّهُ مَثَلاً لِّلَّذِینَ کَفَرُوا امْرَاَت نُوحٍ وَ امْرَأَت لُوطٍ کانَتَا تحْت عَبْدَیْنِ مِنْ عِبَادِنَا صلِحَینِ فَخَانَتَاهُمَا فَلَمْ یُغْنِیَا عَنهُمَا مِنَ اللَّهِ شیْئاً وَ قِیلَ ادْخُلا النَّارَ مَعَ الدَّخِلِینَ" خداوند براى کسانى که کافر شده‏اند به همسر نوح و همسر لوط مثَل زده است، آن دو تحت سرپرستى دو بنده از بندگان صالح ما بودند، ولى به آن دو خیانت کردند و ارتباط با این دو [پیامبر] سودى به حالشان [در برابر عذاب الهى] نداشت، و به آنها گفته شد: (وارد آتش شوید همراه کسانى که وارد مى‏شوند.) (تحریم/10)

در کتب لغت کلمه «خیانت» و «نفاق» با اندک تفاوتی به یک معنا آمده است. خیانت به معناى مخالفت با حق به وسیله نقض سرى عهد است و مقابل معنای امانت. این دو زن به همسرانشان که پیامبر الهی بودند خیانت کرده و از راه حق منحرف شدند.

سوره هود در مورد همسر نوح می گوید: "حتى اذا جاء امرنا و فار التنور قلنا احمل فیها من کل زوجین اثنین و اهلک الا من سبق علیه القول..." تا آن زمان که فرمان ما فرا رسید و تنور جوشیدن گرفت؛ (به نوح) گفتیم: از هر جفتى از حیوانات یک زوج در آن (کشتى) حمل کن! همچنین خاندانت را (بر آن سوار کن) مگر آنها که قبلاً وعده هلاک آنان داده شده (همسر و یکى از فرزندانت)... (هود/40)

و در داستان لوط (علیه السلام) درباره همسرش آمده: "... فاسر باهلک بقطع من اللیل و لا یلتفت منکم احد الا امراتک انه مصیبها ما اصابهم..." (فرشتگان عذاب) گفتند: اى لوط! ما فرستادگان پروردگار توایم، آنها هرگز دسترسى به تو پیدا نخواهند کرد. در دل شب خانواده‏ات را حرکت ده و هیچ یک از شما پشت سرش را نگاه نکند؛ مگر همسرت، که او هم به همان بلایى که آنها گرفتار مى‏شوند، گرفتار خواهد شد. (هود/81)

عاقبت این دو زن شقاوت و هلاکت بود. به ایشان گفته شد با سایرین (که نسبتی با انبیا نداشتند) داخل آتش شوید. (سوره تحریم)

چهارمین بانویی که خداوند به او مثال می زند مریم (علیها السلام) است. علامه طباطبایی در المیزان آورده: در خصوص مریم (علیهاالسلام) مى بینیم که (قرآن) به نام مبارکش تصریح نموده، ولى درباره همسر فرعون چنین کارى نکرد.

اصولاً در قرآن کریم جز مریم نام هیچ زنى برده نشده. تنها آن جناب است که در حدود بیست و چند سوره و سى و چند آیه نامش آمده است

فرجام خیانت به خدا و رسول همین است، حتی اگر خائن نزدیک ترین فرد به انبیا باشد، حتی همسر. همسر دو پیامبرى که خداى تعالى عبد صالحشان نامید، خیانت کردند، با اینکه هم بستر پیامبر بودند، همسرى آنان سودى به حالشان نبخشید و بدون هیچ ارفاقی در زمره هالکان به هلاکت رسیدند.

و در مثل دیگر می فرماید: "وَ ضرَب اللَّهُ مَثَلاً لِّلَّذِینَ ءَامَنُوا امْرَأَت فِرْعَوْنَ إِذْ قَالَت رَب ابْنِ لى عِندَک بَیْتاً فى الْجَنَّةِ وَ نجِّنى مِن فِرْعَوْنَ وَ عَمَلِهِ وَ نجِّنى مِنَ الْقَوْمِ الظلِمِینَ. وَ مَرْیمَ ابْنَت عِمْرَنَ الَّتى أَحْصنَت فَرْجَهَا فَنَفَخْنَا فِیهِ مِن رُّوحِنَا وَ صدَّقَت بِکلِمَتِ رَبهَا وَ کُتُبِهِ وَ کانَت مِنَ الْقَنِتِینَ" ؛ و خداوند براى مؤمنان، به همسر فرعون مثَل زده است، در آن هنگام که گفت: پروردگارا خانه‏اى براى من نزد خودت در بهشت بساز و مرا از فرعون و کار او نجات ده و مرا از گروه ستمگران رهایى بخش. و همچنین به مریم دختر عمران که دامان خود را پاک نگه داشت، و ما را از روح خود در آن دمیدیم؛ او کلمات پروردگار و کتاب هایش را تصدیق کرد و از مطیعان فرمان خدا بود. (تحریم11و12)

در شرایطی که کفر فرعون او را به جایی رساند که خود را خدا می خواند : "انا ربکم الاعلی" (نازعات 24)، همسرش ایمانى خالص به خدا داشت و خدا او را نجات داد و داخل بهشتش کرد و قدرت همسرى چون فرعون و کفرش نتوانست به ایمان وى خدشه اى وارد سازد.

همسر فرعون " آسیه بنت مزاحم" از زمانی که معجزه موسی(علیه السلام) را در مقابل ساحران مشاهده کرد از اعماق قلبش ایمان آورد، ولی ایمانش را مکتوم داشت. هنگامى که فرعون از ایمانش باخبر شد او را نهى، و اصرار بر ترک آیین موسى(علیه السلام) کرد ولى این زن با استقامت هرگز تسلیم خواسته فرعون نشد.

آسیه همسر فرعون بزرگ بود. با اینکه همه لذات دنیوی برایش فراهم بود از آنها چشم پوشیده، دنبال قرب الهی بود و خداوند آرزوی او را در دعایی مختصر آورده: "پروردگارا! خانه‏اى براى من نزد خودت در بهشت بساز، و مرا از فرعون و کار او نجات ده و مرا از گروه ستمگران رهایى بخش."

رسول خدا (صلی الله علیه وآله)در روایتی درباره برترین زنان می فرمایند: افضل زنان اهل بهشت خدیجه دختر خویلد، فاطمه دختر محمد 9، مریم دختر عمران و آسیه دختر مزاحم همسر فرعون است.

در فضیلت او همین بس که خداى تعالى داستانش را در قرآن براى ما ذکر کرده که گفت: «رب ابن لى عندک بیتا فى الجنه»

سرانجام آسیه به دستور فرعون به طرز وحشتناکی به شهادت رسید. در روایات آمده: "وقتى او را براى عذاب حاضر کردند، دعایى کرد که خداوند آن را در قرآن کریم حکایت نموده: «رب ابن لى عندک بیتا فى الجنه ...» و خداى تعالى دعایش را مستجاب نمود و قبل از شهادت خانه خود را در بهشت دید، آنگاه جان شریفش از کالبد جدا شد، و سپس صخره بسیار بزرگى را بر جسد بی جانش انداختند.

پس سعادت و رستگارى مؤمنین تنها به خاطر ایمان خالص به خدا و رسول و تواضع و حسن اطاعتشان بوده و اتصال و خویشاوندى که با کفار داشتند ضررى به حالشان نداشت و تنها ملاک کرامت نزد خدا تقوا است.

چهارمین بانویی که خداوند به او مثال می زند مریم(علیهاالسلام) است. علامه طباطبایی در المیزان آورده: در خصوص مریم (علیهاالسلام) مى بینیم که(قرآن) به نام مبارکش تصریح نموده، ولى درباره همسر فرعون چنین کارى نکرد. اصولا در قرآن کریم جز مریم نام هیچ زنى برده نشده. تنها آن جناب است که در حدود بیست و چند سوره و سى و چند آیه نامش آمده است.

خدا مریم(علیهاالسلام) را با صفاتی می ستاید: پاکی و عفت، تصدیق کننده کلمات الهی و کتب آسمانی،اطاعت خداوند وخضوع در برابرش و او را به سبب این ویژگی هایش مثلی برای مؤمنان می داند.

رسول خدا(صلی الله علیه وآله) در روایتی درباره برترین زنان می فرمایند: افضل زنان اهل بهشت خدیجه دختر خویلد، فاطمه دختر محمد ، مریم دختر عمران و آسیه دختر مزاحم همسر فرعون است. در فضیلت او همین بس که خداى تعالى داستانش را در قرآن براى ما ذکر کرده که گفت: «رب ابن لى عندک بیتا فى الجنه»





نوشته شده توسط : مرضیه علی بیگی بنی

      
دوشنبه 91/2/4 12:8 ع

مادر دو بخش دارد، ما  و در...

و ما هرچه می کشیم از این در است.
 

فاطمیون

 







نوشته شده توسط : مرضیه علی بیگی بنی